หลังจากที่มีคน(กุ้ง)เคยชวน..แล้วกลับมาเล่า(แล้วเล่าอีก)ถึงความประทับใจต่างๆ นานา
ก็ยังไม่สามารถโน้มน้าวให้เราไขว้เขวไปได้
แต่ครั้งนี้ทำไมถึงตัดสินใจไป(กะพี่ที่ทำงาน:พี่นิ & เพื่อนพี่นิ:พี่เชอร์รี่&พี่แรม)ซะงั้นเลยไม่รู้..
คงเพราะแค่อยากเที่ยว..คิดแค่นั้นมั้ง
ก่อนไปก็หวั่นๆ อยู่เหมือนกัน..ว่าจะลากสังขารตัวเองไปได้ซักแค่ไหน..
และแล้วก็คิดได้ว่าควรชวนคนที่เคยชวนไปตอนแรกไปด้วยกันอีกดีกว่า
ได้ยินกิตติศัพท์มามากเหลือเกิน..จนวันนี้..วันที่ต้องเดินทาง(จริงๆ)ก็มาถึง
+ ออกเดินทางจาก กทม. ด้วยรถตู้ ที่ปั้ม ปตท. สนามเป้า เวลาปะมาณ 9.00 pm.
+ ถึงตลาดชาติตระการ ประมาณ 3.00 am. มั้ง..ฟังเค้าคุยกันมาอีกที เรื่องไรจะแหกขี้ตาตื่นมาดูนาฬิกาล่ะฟระ..กะลังหลับได้ที่เลย
+ ถึงที่ทำการอุทยานประมาณ 6.00 am. ได้มั้ง ก็แยกสัมภาระให้ลูกหาบแบกไปส่วนนึง กะแบกของติดตัวไปเองอีกส่วนนึง ก็มี กล้อง(DSLR& Compact)&ข้าวกลางวัน(กระเพราไข่ดาว)&น้ำ(1 ขวด)&เสื้อกันฝน(ขาดไม่ได้เลย) รอชั่งของ..แพ็คของ จากนั้นก็ล้างหน้า แปรงฟัน กินข้าว เตรียมตัว..เตรียมใจ หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล และไกล และไกล (สูงชันด้วยหว่ะ)
+ 8.00 am. ได้ฤกษ์ออกเดินทาง
ชื่อแต่ละชื่อไม่ได้ช่วยทำให้รื่นรมณ์สมกับการเดินทางเอาซะเล้ย
ขึ้นไปแค่เนินส่งญาติก็อยากหันหลังกลับแล้วสิเรา
เดินไปเรื่อยๆ จะมีความรู้สึกว่า ไม่อยากให้ป้ายบอกทางต่อไปที่จะได้เห็นขึ้นต้นด้วยคำว่า "เนิน" เลยจิงๆ
ทีเด็ดอยู่ที่เนินมรณะ..ร่างกายและจิตใจจะมรณาซะให้ได้เลยจิงๆ
เหนื่อยชิบหาย!! ขอโทษเถอะ..ไม่มีคำไหนจะบรรยายได้ดีเท่านี้อีกแล้ว
ถึงที่หมายแล้วใช่ว่าจะหายเหนื่อย ระหว่างทางฝนตกอยู่เรื่อยๆ ข้างบนตกหนักเลยครับ
นั่งสั่นเป็นเจ้าเข้ากันเลยทีเดียว รอสัมภาระอ่ะดิ๊ เต๊นท์ก็ยังขึ้นมาไม่ถึง ฝนก็ตกนักหนัก
ตอนแรกว่าจะไม่อาบน้ำกันแล้ว หนาว!!
แต่ไปไปมามาก็ใส่เสื้อกันฝนหนี "พี่นิ" กะ "พี่เชอร์รี่" ไปอาบน้ำซะงั้น..
ฮ้าาา!! ค่อยสบายตัวหน่อย
ขอบอก!! ต้องไปตักน้ำในลำธารมาอาบนะคร้าบ
ใช้ชิวิตดิบมากๆ กินอยู่กับธรรมชาติจริงๆ (ลำบากม๊ากกกกกกกกกก..ถ้าไม่มี "กุ้ง" คงท้อตายไปแล้ว)
ฝนก็ยังคงตกๆ หยุดๆ อยู่เรื่อยๆ
จนกินข้าวเสร็จ..ไม่มีไรทำกันแล้วสิ..ปวดขามากๆ (กินยาคลายกล้ามเนื้อเม็ดที่ 1)
หนีเข้าเต๊นท์ เอาไอพอดมาเสียบหูฟัง นอนซะเลย..ห่ะห่ะ
+ เช้าแล้ว..เช้าแล้ว..เช้าวันใหม่บนภูสูงเสียดฟ้า
เมื่อคืนตอนนอนฝนตกแรงมาก..ยังรู้ตัวแฮะ
แต่นอนหลับดีเลยหละ..ร่างกายคงล้าเอามากๆ
เช้านี้ฟ้าเปิด..
ตื่นมาก็ไปล้างหน้าแปรงฟันที่ลำธาร และก็กินข้าว
พี่ไกด์บอกว่าช่วงเช้าจะไปดูน้ำตก..
เห็น "กุ้ง" บอกว่า วันที่สองก็แค่เดินเล่นข้างบน เพราะไม่มีไรทำ
ไอ้เราก็กะว่าคงแค่เดินขำขำไปเรื่อยๆ เฉื่อยๆ ชมน้ำตก ชมวิวแบบชิวชิว
ที่ไหนได้..นรกชัดๆ
น้ำตกบ้าอะไร..ขาลง(ไปดู)ว่ายากแล้วนะ..แต่อีตอนขาขึ้นแมร่งยากกว่าพันเท่า
ชีวิตแขวนบนเส้นด้ายชัดๆ
ตอนลงไปดูก็เดินลำบากนิดหน่อย แต่ก็พอไหว ถูๆไถๆไปได้ (ตูดจ้ำบ๊ะไป 3 ทีแหนะ)
ตอนขึ้นครับ มองขึ้นไปอย่างไร้จุดหมาย นึกในใจ "กูต้องขึ้นทางไหนล่ะ..ทางนี้จริงหรอวะ..มันขึ้นได้หรอวะ"
มองด้วยสายตา "เส้นทางมันเป็นเส้นตรงหละ..ปลายทางชี้ขึ้นไปบนฟ้า..ระหว่างทางตั้งฉากกะพื้นดิน"
สาดดดด!!..อะไรมานจะขนาดน้านฟระ!!
ทั้งไต่ ทั้งโหนเถาย์วัล climbing จิงๆ อ่ะ
adventure สุดสุดในชีวิตแล้ว
ทางเดิน เอ้ย!! ไม่ใช่สิ ทางที่ไต่ไปกว้างไม่ถึงฟุต
ด้านขวาดิ่งลงคล้ายเหว
ไปอยู่อย่างเนี่ย ปีนปีน ไต่ไต่ อยู่เป็นนานสองนาน
จริงๆ นานม๊าก..กว่าจะถึง
พอพ้นทางนี้ไปได้..ถึงลานสน (ใกล้ๆที่พัก)
แทบจะลงไปนอนแผ่บนผืนทุ่งหญ้าเลย..เหนื่อย..หมดแรงข้าวต้ม (อาหารเช้าคือข้าวต้มล่ะ)
เสียด้าย!! พื้นดันเปียก
แต่วันนี้ฝนไม่ค่อยตกเลย
กำจิง..น้ำกินก็หมด
พี่ไกด์บอกว่า..จิงจิงวันนี้ต้องรองน้ำฝนไว้กินด้วยสิ
กินข้าวเย็นเสร็จเลยต้องรีบไปขอกรอกน้ำฝนที่รองไว้แล้วจากเจ้าหน้าที่ฯ
ก็ยังคงปวดขาอยู่ดี (กินยาคลายกล้ามเนื้อเม็ดที่ 2)
คืนนี้มีอะไรทำแว้ววว..เล่นไพ่งับ
คืนแรกนอนประมาณ 8.00 pm.
คืนสองนอนประมาณ 12.00 am. กว่าๆ
แถมต้มมาม่ากินกันอีกด้วย เล่นไพ่เลิกเที่ยงคืน ต้องเอาหม้อ-จานไปล้างที่ลำธารอีก+แปรงฟัน-เข้าส้วม
มืดมาก..เดินลุยดงหญ้าไปลำธาร..ไกลด้วยนะ..ช่างกล้า
(ขอบอก!! ตอนกลางคืนบางครั้งอาจจะเห็นแสงไฟแปลกๆ และมีเงาตะคุ่มๆ ค่อยๆ เคลื่อนที่ไกลออกไปๆ สักพักไฟก็ดับลง อยู่ดีๆ ไฟก็ติดขึ้นมาเฉยๆ แล้วก็เคลื่อนที่เข้ามาหาเรา..เงี้ย!! น่ากลัวชะมัด)
(คนในวงไพ่ปวดฉี่อ่ะ ลุกไปฉี่ในดงหญ้าข้างๆ แทนที่จะเดินไปเข้าห้องน้ำ..ยึ้ยยยย!!)
+ วันสุดท้ายแล้ว!!
+ ออกเดินทางกันประมาณ 8.00 am. ถึงเร็วอ่ะ
ไม่ค่อยเหนื่อยเหมือนขาขึ้น แต่กว่าจะก้าวขาได้แต่ละที..ทรม้าน..ทรมาน
ต้นขาเกร็งไปหมด..น่องแข็งเป๊กเลย
+ ขาลงออก 8.00 am. ถึงประมาณ 10.30 am. ฝนตกนิดหน่อย
แต่ขาขึ้นสิ ออก 8.00 am. ถึง 12.00 pm. กว่าแหนะ ปาเข้าไป 4-5 ชั่วโมง
ระยะทาง 6.5 กิโล ใช้ speed อยู่ที่ 1 กิโลเมตร/ชั่วโมง
ก็กว่าจะย่างเท้าได้แต่ละก้าวนะ..
+ ลงมาถึงข้างล่างก็ล้างหน้าล้างตา กินข้าว เก็บสัมภาระ เตรียมกลับกรุงเทพ
+ รถออกบ่ายโมงครึ่ง ถึงพิษณุโลกประมาณ 15.00 pm. แวะไหว้พระวัดใหญ่ & กินข้าว
+ แวะซื้อของฝากที่นครสวรรค์
+ ถึง กทม. 9.00 pm. ไวโคตร!!
เก็บเกี่ยวความประทับใจ ทิ้งความเหนื่อยยากลำบากไว้ พร้อมกับกลับมากะรูปถ่ายเหล่านี้
+—>> BLOGGANG
♪ ♬ ChoCaholiC ♬ ♪ 
หวาดดีครับผมชื่อ ซูน อ่านแร้วรู้สึกดีจังนะครับ ขอเปนเพื่อนหน่อยได้ใหมครับ ถ้าคุนได้รับข้อความนี้แร้วให้แอดเมลล์ผมด้วยนะ I_am_Soon@hotmail.comบาย ครับ